Περίοδος Τουρκοκρατίας
Το Τζαμί κατασκευάζεται το 1587-88 από τον Ρετζέπ Πασά στο κέντρο της οχυρωμέ-νης πόλης της Ρόδου, όπου ζούσαν οι Τούρκοι και αντιπροσωπεύει την β’ φάση της οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Στην τυπολογία που κυριαρχεί στα μνημεία της φάσης αυτής, η τετράγωνη αίθουσα προσευχής καλύπτεται από τρούλο, η είσοδος σε αυ-τήν γίνεται από το προστώο, την ημιυπαίθρια στοά που σκεπάζεται από τρεις μι-κρότερους τρούλους και το κτίριο πλαισιώνεται από τον μιναρέ. Οι κρήνες καθαρμού για τον καθαρισμό των πιστών βρίσκονται εδώ προς την πλατεία, ως κτιστές βρύσες, ενώ το Μαυσωλείο του Ρετζέπ Πασά χτίζεται λίγο αργότερα, γύρω στα 1600. Οι μαρμάρινοι κίονες του προστώου πιθανόν να προέρχονται από παλαιότερο μνημείο, καθώς στο σώμα του κεντρικού αριστερά της εισόδου παρατηρείται λαξευτός σταυρός παλαιοχριστιανικής τεχνικής.
Τέλη 18ου αιώνα
Γίνονται επεμβάσεις στον εσωτερικό διάκοσμο με γύψινες κατασκευές που καλύ-πτουν τις παλαιότερες, όπως στο γείσο της γένεσης του τρούλου και στο κλειδί του τρούλου από το οποίο κρέμεται ο πολυέλαιος, όπου μια κωνική κατασκευή με ανά-γλυφες μορφές κληματόφυλλων και κρεμαστών σταφυλιών καλύπτει το προϋπάρχον μαρμάρινό πρισματικό στοιχείο, που ήταν σε ομοιομορφία με τον διάκοσμο του μιχράμπ. Στην περίοδο αυτή πιθανότατα προστίθεται το εξωτερικό ξύλινο στέγαστρο περιμετρικά του προστώου, όπως και το εξωτερικό μιχράμπ που λαξεύτηκε στην τοιχοποιία, λόγω της ανάγκης για περισσότερο χώρο προσευχής. Ταυτόχρονα μικραίνει η επιφάνεια του παταριού στο εσωτερικό με μεταφορά του μαρμάρινου κίονα κατά 1,45μ προς τον τοίχο της βορειοδυτικής όψης.
Περίοδος Ιταλοκρατίας
Στην περίοδο της Ιταλικής κατοχής υπάρχει πλέον η νέα κρήνη καθαρμού με το ο-κταγωνικό κιόσκι, που κατασκευάστηκε πιθανόν στις αρχές του 20ου αιώνα. Το τέ-μενος συνεχίζει να λειτουργεί ως τζαμί, είναι καλά διατηρημένο τόσο στην τοιχοποι-ία του όσο και στο διάκοσμό του, ενώ ανακατασκευάζεται το κυλινδρικό τμήμα του μιναρέ που είχε στατικά προβλήματα, με προσθήκη καθ’ ύψος κάτω από τον εξώ-στη (şerefe). Το ξύλινο στέγαστρο συνεχίζει να υπάρχει, όπως και η ψηλή περίφραξη γύρω από το μικρό προαύλιο χώρο της κύριας όψης με την κεντρική καγκελόπορτα εισόδου. Οι φεγγίτες της δεύτερης σειράς ανοιγμάτων και του τρούλου φέρουν γύψινο κούφωμα με πολύχρωμα τζάμια.
Β’ Παγκόσμιος πόλεμος
Στα 1944 μια βόμβα πλήττει τη βόρεια γωνία του μνημείου προκαλώντας κατα-στροφές στην τοιχοποιία μέχρι ύψους 3μ., στο παράθυρο της βορειοδυτικής όψης, σε μικρό τμήμα του ξύλινου στεγάστρου, αλλά και ανεπανόρθωτες ζημιές στην στα-τική επάρκεια του προστώου. Έγινε μια προσπάθεια επισκευής με χυτό σκυρόδεμα και πωρόλιθο, σιδερένιους ελκυστήρες και με την κατασκευή ενός τοίχου κάθετου στη ΒΑ όψη σε συνέχεια της τοιχοποιίας της κύριας όψης, εν είδει αντηρίδας για ενίσχυση της σταθερότητας.
Σημερινή Εποχή
Σήμερα, μετά από μελέτη και εργασίες αποκατάστασης αρκετών χρόνων, η κατα-σκευή έχει αποκτήσει στατική σταθερότητα, το προστώο έχει ανακατασκευαστεί με συνδυασμό παλαιών και νέων λίθων, οι κίονες φέρουν νέας μορφής κιονόκρανα, εκτός του ενός αυθεντικού. Έχουν αντικατασταθεί τα κουφώματα, οι επιφάνειες μολύβδου στους τρούλους, τα κάγκελα της περίφραξης, ενώ ο μιναρές ενισχύεται στη μορφή που είχε μείνει από τον 20ο αιώνα, όταν γκρεμίστηκε το πάνω τμήμα του λόγω στατικών προβλημάτων.
